Gökbilim Yazılarım - 2015 Yılı

Neden her şeyin büyük olanına merakımız var, bir türlü anlamam. Yıldızları birbirleri ile karşılaştıran videolar, slaytlar, yüzlerce var. Bazıları gezegenlerden başlar, en büyük yıldızlara kadar gider.

Geçenlerde hapşıran genç yıldızları yazmıştım. 67P'den fotoğraflara bakarken bunların da hapşırdığına kanaat getirdim.

Son güneş etkinliğinin maksimumunu gözlemek için 8 sene önce iki tane Stereo uydusu fırlatıldı.

Kim diye sormayın ben değil herhalde, Rosetta. Uzun süredir 67P'nin 25-30 km uzağında bir yörüngede dolanan Rosetta ilginç bir manevra ile önce uzaklaşıyor, daha sonra KY'a daha yakın yörüngeye oturtuyor ESA bilimcileri.

Daha önce yazmışımdır, tüm yeryüzünde robotik tarama teleskopları kullanılıyor. İlginç gök cisimleri yakalamak için. Örneğin en azından 10 teleskop vardır KY avcılığı yapan.

Bu fotoğrafı Hubble çekti ve medyaya verilen haberde başlık "Hubble NGC 4217'nin toz iplikçiklerini süpürdü" şeklindeydi.

Konfreranslarımda muhakkak bilmeniz iki rakam diyerek güneşin bizden uzaklığını (149.5 milyon km) ve çapını (1.4 milyon km) veririm.

Bu sefer gökyüzündeki açısal boyutlarına göre değil gerçek büyüklüklerine göre içinde bulunduğumuz sistemin en büyük 33 cismini sırayla görüyorsunuz.

Genellikle gök cisimlerinin ne kadar büyük olduğunu sadece onun fotoğrafına bakarak anlayamayız. Cisimlerin gökyüzündeki büyüklüklerini de km olarak değil, açısal değerlerle gösteririz.

Önce bu 67P/Churyumov-Gerasimenko KY'ı ile ilk yazdığım yazıda kömür gibi bir cisim dediğimi, yazıyı okuyanlar anımsar. Ama okuyanların sayısı o kadar az ki, gökbilime meraklı 5000 kişi beni takip ediyor derken beni yalancı çıkarıyorlar.