1716 yılında ingiliz astronom Edmond Halley'in önerdiği yöntem hemen kullanılamadı çünkü 300 yıl önce yerde farklı iki gözlemci ile Venüs geçiş gözlemi organizasyonu yapmak çok zordu. Bu yöntem ilk kez 1769 yılında uygulandı. O zamanlar her gezegenin güneşe olan uzaklığı değil de 3. Kepler yasası gereğince sadece herhangi iki gezegenin dolanım dönemlerini kullanarak uzaklıklarının oranı biliniyordu.

1771 yılında fransız gökbilimci Jerome Lalande 1761 ve 1769 gözlemlerini kullanarak 1 gök biriminin (GB) yani yer-güneş uzaklığını 1 milyon km hata ile hesapladı ve yayınladı. Bulduğu değer 153 milyon km'ydi. Daha sonra amerikelı gökbilimci Simon Newcomb 1874 ve 1882 geçiş gözlem verilerini kullanarak GB'ni 0.31 milyon km hata ile 149.54 milyon km olarak hesapladı. Bugün teknolojik aletleri ve yöntemleri kullanarak yer-güneş uzaklığını 30 m hata ile bulabilmekteyiz.